اخبار آموزشی
کارشناسی
رویدادها
شماره پنجم نشریه فناوری های سبز منتشر شد
ادامه مصاحبه+ انستیتو نفت
ادامه مصاحبه+ انستیتو نفت
جایگاه انستیتو نفت در صنعت نفت امروز ایران را چگونه میبینید؟
به لطف اعتمادسازی عمیق ایجاد شده در صنعت نفت، انستیتو نفت به عنوان هاب بالادستی در این حوزه شناخته شده و از جایگاه رفیع و خوبی در وزارت نفت، شرکت ملی نفت ایران و سازمانهای مربوطه برخوردار است. از اساتید مجموعۀ انستیتو نفت برای حضور و عضویت در شوراهای تخصصی وزارت نفت و شرکت ملی نفت از جمله شورای عالی مخازن که یک شورای بسیار عالی رتبه در وزارت نفت است، دعوت میشود. همچنین برای تعیین فرمت قراردادهای وزارت نفت با دانشگاهها فقط از دانشگاه تهران و انستیتو نفت برای شرکت در کارگروهی که به این منظور تشکیل شد دعوت به عمل آمد. برای این افتخار باید از اساتید خوب انستیتو نفت و همچنین مدیران ارشد دانشگاه که از این مجموعه حمایت کردند تشکر کنیم. امیدواریم که در آینده این جایگاه بیش از پیش ارتقا پیدا کند و ضمن حل مشکلات کشور در زمینهی نفت و گاز، باعث افتخار خانوادهی آموزش عالی کشور هم باشد. البته همانطور که در بیانیههای چشمانداز و مأموریت انستیتو نفت آمده ما به هیچ عنوان راضی به این سطح از پیشرفت نیستیم و باید از مرزهای ایران عبور کنیم و انشاالله در منطقه حرفهای خوبی برای گفتن داشته باشیم و فعالیتهای زیادی را شکل بدهیم. آیا انستیتو نفت توانسته در ایفای نقشهایی که برای آن متصور شده موفق عمل کند؟ بله. در حیطهی وظایف، اختیارات و نقشهایی که برای انستیتو تعریف شده بسیار موفق عمل کرده اما همیشه جای پیشرفت و تکامل وجود دارد و این فرآیند باید پیوسته و دائمی باشد. برای این کار لازم است در درجهی اول برای فعالیتهای جدید ظرفیت سازی شود، دوم برای افزایش وظایف و اختیارات تلاش شود و سوم نقش آفرینی بیشتری داشته باشیم. به عبارتی همیشه باید امکانات و مأموریتهای بیشتری را مطالبه کنیم. به این ترتیب است که رو به جلو و به سمت پیشرفت حرکت میکنیم. به قول ارفع کرمانی: گر در تماشاخانهی قسمت مرا بازی دهی، گه نقشهای خویش را در من تماشا میکنی. البته این غزل عارفانه است اما در اینجا هم منظور این است که اگر به ظرفیت پژوهشی دانشگاه فرصت و نقش داده شود میتواند نقشهای مهمتر از این ایفا کند. سطح پژوهشی طرحها و پروژههای ملی ما در جهان چگونه است؟ حقیقت این است که طرحها و کارهایی که در انستیتو و یا سایر دانشگاهها انجام میشود با پژوهش در کشورهای توسعه یافته فاصله دارد. امکانات و بودجههای پژوهشی در کشور ما کم است و این ضعفها قابل انکار نیست. اما مقالاتی که از کارها و طرحهای پژوهشی ما در ژورنالهای معتبر بینالمللی به چاپ میرسد نشان میدهد این کارها در لبهی فناوری و در مرزهای دانش قرار دارند. حتی تجربهی همکاریهای بین المللی مانند همکاریای که با IFP داشتیم که یکی از مراکز بسیار معتبر دنیا در زمینهی مطالعات بالا دستی است به ما نشان داد که فاصلهی معناداری بینمان نبوده است و علی رغم ضعفها، اساتید ما و بدنهی پژوهشی انستیتو نفت بسیار موفق عمل میکنند که واقعاً باعث افتخار است. | البته طبیعی است که باید نواقص را پیدا کرده و بر طرف کنیم. قبل از همه باید سرمایه گذاری بیشتری روی دانشکدهها و مراکز آموزشی و پژوهشی نفت و گاز انجام شود، آزمایشگاهها و پایلوتها توسعه بیابند، نرم افزارها تهیه شوند، و ارتباط صنعت و دانشگاه و همچنین ارتباطات بینالمللی را تقویت کنیم. فعالیتهای بینالمللی مثل رفتن به فرصتهای مطالعاتی، مأموریتهای پژوهشی، شرکت در کنفرانسها و سمینارهای بین المللی، اجرای پروژههای مشترک و تبادل استاد و دانشجو باعث میشود فاصلهی کشور با کشورهای پیشرفته کمتر شود. به نظر شما آیندهی نفت و گاز در ایران و جهان چگونه خواهد بود؟ در خصوص آینده نفت و گاز در جهان باید گفت انرژیهای تجدید پذیر، هیدروژن، سوختهای زیستی و نظایر آنها آیندهی درخشانی برای نفت و گاز باقی نخواهند گذاشت. انرژیهای تجدیدپذیر نظیر انرژی بادی، فوتو ولتاییک و یا ژئو ترمال و نظایر آنها با پیشرفت فناوری صرفهی اقتصادی پیدا کردهاند و پیش بینی میشود به مرور مصرف نفت و گاز به حوزهی تولید محصولات پتروشیمی محدود شود که آن هم به خاطر مسائل زیست محیطی در جهان کم کم رو به کاهش است. اما در ایران مقداری شرایط ما فرق میکند. اولاً اقتصاد ما شدیداً به نفت و گاز وابسته است. دوم انجام پروژههای بنیادی در بخشهای عمرانی، صنعت، معدن، آب و غیره نیاز به سرمایهگذاری و منابع ارزی دارد که عمدتاً از محل فروش نفت به دست میآید. سوم بحث میدانهای مشترک است که به ما حکم میکنند ما سریعتر و بیشتر روی بهره برداری از این میادین سرمایه گذاری کنیم تا در برداشت از کشورهای همسایه عقب نمانیم. نکتهی چهارم زیرساخت مفصلی است که برای شبکه گاز رسانی ایجاد شده است و سالها برای آن هزینه شدهاست تا تقریباً تمام کشور تحت پوشش شبکهی گاز رسانی قرار گیرد. پس گاز طبیعی همچنان باید تولید شود تا هم بعنوان خوراک پتروشیمی و هم بعنوان سوخت مورد استفاده قرار بگیرد. عامل پنجم این است که سرمایه گذاری هنگفتی روی صنایع پتروشیمی در پنجاه سال اخیر انجام شده است و گاز طبیعی باید بعنوان خوراک به این صنایع برسد تا چرخ پتروشیمی بگردد و برای کشور ارز آوری داشتهباشد. این عوامل ما را از وضعیت جهانی متمایز میکند و ما تا موقعی که ذخایر نفت و گاز داریم باید با تمام ظرفیت به تولید و بهرهبرداری ادامه دهیم تا زیر ساختهای عمرانی کشور را تکمیل کنیم و به عنوان لوکوموتیو توسعهی صنعتی کشور بقیهی صنایع را به حرکت در بیاوریم. البته این به این معنا نیست که همهی امید ما به نفت و گاز باشد، بلکه باید درآمد ناشی از نفت و گاز را صرف توسعهی انرژیهای تجدیدپذیر و قطع وابستگی اقتصاد کشور به نفت و گاز کنیم. کشور ما از نظر انرژیهای تجدیدپذیر هم بسیار غنی است و انرژیهای باد، آفتاب، منابع زمینگرمایی و امواج میتوانند بخشی از سبد تأمین انرژی کشور باشند. خیلی ممنون و متشکرم از اینکه این مصاحبه را ترتیب دادید. امیدوارم که توانسته باشم مقداری در مورد وضعیت انستیتو نفت و گذشته، حال و آیندهاش صحبت بکنم و موضوع نفت و گاز را در ایران و جهان یک مقداری توضیح داده باشم و انشاالله آرزوی موفقیت و سربلندی برای کشورمان، مردممان و دانشگاهیهای عزیز به خصوص دانشجوهای عزیزمان دارم. |
رویدادها








